پاره کردند عکسش را… اما نمی‌دانند که دل‌های ما قاب تصویر اوست.

پاره کردند، با دستانی لرزان از خشم و ناآگاهی، تصویری را که بر دیوار بود؛
اما نمی‌دانند که تصویر او بر دیوار دل ماست، بر پیشانی ایمان ما، بر پرچم صبر و بصیرت ما.
نمی‌دانند که رهبری، قاب نیست که پاره شود؛
رهبری، نوری‌ست که در شب‌های فتنه، فانوس راه می‌شود.
رهبری، صدایی‌ست که در طوفان تردید، اذان بیداری می‌گوید.
رهبری، دعایی‌ست که مادران شهید در سجاده‌های خونین زمزمه‌اش کرده‌اند.

ما او را نه به عکس، که به عهد شناخته‌ایم؛
نه به قاب، که به قلب؛
نه به شعار، که به شعور.

و اگر هزاران تصویرش را پاره کنند،
باز هم در نگاه کودکانمان، در اشک پدرانمان، در لبخند مادرانمان،
او ایستاده است؛
با قامت ایمان، با چشمان بصیرت، با لبخند امید.

ما به او دل بسته‌ایم، نه دیوار.
و دل را نمی‌توان پاره کرد.

#به_قلم_خودم
#جانم_فدای_رهبرم