آری، پاسی از شب گذشته است و در غزه، صدای آتش‌بس، زمزمه‌ای از آرامشِ شکننده است که پس از طوفانی از درد، به گوش می‌رسد.
​چه داغ سنگینی است بر پیشانی تاریخ! در این چند سال اخیر، چه رنج عظیمی بر روح زمانه نشست و چه خون‌های پاکی بر زمین ریخت. هر نفسِ این خاک، گواهی است بر مظلومیتی بی‌حد و مرز و هر سنگ، روایتگرِ دردِ بی‌انتهایی است.
​اما… این پایان راه نیست. آن دسته‌گل‌هایی که پرپر شدند، بذرِ جاودانگی و مقاومت را کاشتند. یادشان، همچون ستاره‌ای درخشان، نه تنها در حافظه تاریخ، که در اعماق وجدان بشریت، به نیکی جاودانه خواهد ماند و راهشان، تا رسیدن به رهایی و عدالت، با قدرت تمام ادامه خواهد یافت.
​و ما، در این مسیر، چشم به راهِ آن رجعت شکوهمندیم. رجعت خون‌های پاکِ این مردان الهی؛ از سیدحسن نصرالله، سردار دل‌ها حاج قاسم سلیمانی تا باقری، سلامی، حاجی‌زاده و شهید سید ابراهیم رئیسی، حاج آقا آل هاشم از شهیدان علم و مقاومت چون فخری‌زاده و سید رضی گرفته تا مجاهدانی همچون هنیئه، سنوار، ابوعلی و مغنیه‌ها و تمامی شهدای راستین.
​ما مشتاقانه، در بحبوحه‌های ظهور و فرج آن یوسف گمگشته، حضرت ولیعصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، منتظر دیدار دوبارهٔ این پاک‌بازان راه حق هستیم و عهد می‌بندیم که با توکل بر خدا، فرزندانمان را به سانِ آنان، مجاهد و آماده برای سربازی در رکاب امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) تربیت کنیم. چرا که این شهادت‌ها، سرآغاز یک حیات و مقدمه یک طلوع عظیم است.

#به_قلم_خودم
#کوتاه_نوشت
#شهدا
#شهدا
#انتظار