چیستی برکت

01 شهریور 1395 توسط آشنا

برکت یعنی چه؟
نویسنده: جوادزاده - ۱۳٩۱/٧/٦

یکی از آشناها تعریف میکرد که در جلسه ی بازنشستگان بانک ، سر صحبت از مشکلات موجود و عدم کفاف حقوق بازنشستگان باز شده بود ، افرادی صحبت کردند و از جمله سرپرست اسبق بانک که او نیز بازنشسته شده است پشت تریبون رفت و در میان صحبتهایش قسم خورد و گفت : بخدا حقوق ما تا سر برج دوام نمی آورد و واقعا نمیدانیم به کجا میرود و . . .

درحالیکه من میدانم که حقوق بازنشستگی او بالای یک و نیم میلیون است و علاوه برآن در حال حاضر هم سرپرست یکی از بانکهای خصوصی است و حداقل دو میلیون هم از آنجا عایدی دارد. یعنی اقلا سه ونیم میلیون دخل دارد . وبا اطلاع از اینکه تعداد خانوارش 3 نفر است ، حال چگونه میشود توجیه کرد که این دخل تا آخر برج دوام نیاورد و ناله ی او را بلند کند…

وقتی که ماجرا را از زبان فامیلمان شنیدم یک جمله ی معترضه ای هم بنده گفتم که : اتفاقا با این گرانیها ما هم محاسباتمان بهم ریخته است و اصلا نمیدانیم هزینه ی زندگی ما از کجا تامین میشود چون بعید میدانم این درآمدهای اندک ، هزینه های ما را پوشش دهد مگر اینکه خدا برکتی مضاعف به درآمدهای ما داده باشد . پس ما و آن آقای سرپرست در این کلمه ی “نمیدانم” مشترک هستیم اما یک تفاوت اساسی بین نمیدانم ما و نمیدانم ایشان وجود دارد و آن اینکه :

ما نمیدانیم از کجا می آید و او نمیداند به کجا میرود ؟

و من می اندیشم بجای اینکه از زندگی پول زیاد بخواهیم ، بهتر است برکت زیاد بخواهیم. اما برکت چیست ؟ برکت در لغت به معنی تکثیر و افزایش است. خدا میتواند به روزی ما برکت دهد. ولی برکت فقط به معنی افزایش ثروت نیست . بلکه در فرهنگ اسلامی ما مفهومی شبیه کفایت ورضایت پیدا میکند یعنی خداوند به زندگی آدمهای صالح برکت و کفایتی عنایت میکند که او را راضی و خوشنود میکند و خوشنودی والاترین مرتبه سعادت است . ما ایمان داریم که برکت یک امداد غیبی از سوی خداست که به آدمها داده میشود ، آدمهایی که بارعایت حقوق دیگران به تجارت یا کسب حلال اقدام میکنند. برکت مثل پول قابل شمارش نیست اما آثار آن در زندگی احساس میشود. باید برکت را در زندگی احساس کرد و به آن اعتماد نمود.

برکت چیست

چندگاهیست وقتی می گویم: «اللهم کل لولیک الحجة بن الحسن» با آمدن نام دلربایت دلم نمی لرزد چندگاهیست وقتی می گویم: «صلواتک علیه و علی آبائه » به یاد مصیبتهای اهل بیتت اشک ماتم نمی ریزم چندگاهیست وقتی می گویم: «فی هذه الساعة» دگر به این نمی اندیشم که در این ساعت کجا منزل گرفته ای چندگاهیست وقتی میگویم: «و فی کل الساعة» دلم نمی سوزد که همه ساعاتم ازآن تو نیست چندگاهیست وقتی می گویم: «ولیا و حافظا» احساس نمی کنم که سرپرستم، امامم کنار من ایستاده و قطره های اشکم را به نظاره نشسته است چندگاهیست وقتی می گویم: «و قائدا وناصرا» به یاد پیروزی لشکرت، در میان گریه لبخند بر لبم نقش نمیزند چندگاهیست وقتی می گویم: «و دلیلا و عینا» یقین ندارم که تو راهنما و نگهبان منی چندگاهیست وقتی می گویم: «حتی تسکنه أرضک طوعا» یقین ندارم که روز حکومت تو بر زمین، من هم شاهد مدینه فاضله ات باشم چندگاهیست وقتی می گویم: «و تمتعه فیها طویلا» به حال آنانی که در زمان طولانی حکومت شیرین تو طعم عدالت را می چشند غبطه نمی خورم اما چندگاهیست دعای فرج را چندبار می خوانم تا هم با آمدن نامت دلم بلرزد، هم اشکم بریزد، هم در جست و جویت باشم، هم سرپرستم باشی، هم به حال مردمان عصر ظهور غبطه بخورم وهم احساس کنم خدا در نزدیکی من است..... و باز هم با شرم می گویم : اللهم عجل لولیک الفرج یک سال دیگر هم گذشت و چشممان به جمال مولای غایبمان روشن نشد... و چرا بیاید؟ وقتی که اکثریت قریب به اتفاق ما شیعیان در تمام سال از او غافلیم، و قلیلی از ما نیز به هنگام مشکلاتمان از او یاد می‏کنیم... اما آقای ما به رو سیاهیمان نگاه نکن و به دستهایمان که خالی اند و به زبانمان نیز گوش مسپار که گناهکارتر از آن است که تو را با صداقت و اخلاص بخواند، قلب آن اندک بندگان واقعی خداوند را ببين که هر روز ـ صبح و شام ـ تو را مي‌خوانند...

مطلب قبلی

مطلب بعدی