پنج‌شنبه، روزی‌ست که دل‌ها نرم‌تر می‌شوند…
روز یادها، روز اشک‌های آرام، روز زمزمه‌های بی‌صدا.
و در این روز، دل به امام حسن عسکری (علیه السلام) می‌سپاریم؛
امامی غریب، در زندان‌های سامرا،
اما روشنایی نگاهش، هنوز راه دل‌ها را پیدا می‌کند.

پنج‌شنبه، روز توست ای فرزند علی و فاطمه…
من میهمان توام، با دلی شکسته، با امیدی کم‌رنگ،
اما می‌دانم که در خانه‌ی شما، هیچ دلی بی‌پناه نمی‌ماند.

ای امام صبور،
در این روز، پناهم بده از آنچه نمی‌فهمم،
از تأخیرها، از درهای بسته، از بغض‌هایی که بی‌صدا می‌بارند.

و اگر دعایم هنوز در راه است،
تو واسطه شو، تو شفاعت کن،
که دل من، به نور شما زنده است.

#به_قلم_خودم
#پنج‌شنبه
#امام_حسن_عسکری_علیه_السلام
#دلنوشته