راه‌پیمایی مراسم روز اربعین یک نمونه از این ارتباط دوستانه [دو ملت ایران و عراق] است به‌گونه‌ای که مردم عراق در پذیرایی از زائران ایرانی، از انفاق و محبت و ارادت چیزی کم نمی‌گذارند. مسئولان دو کشور ایران و عراق، باید از این فضا و فرصت برای منافع دو کشور بیشترین استفاده را بکنند.
دیدار رئیس جمهوری عراق با رهبر انقلاب ۱۳۹۴/۹/۳

بوی کربلا
بنازم آنکه دایم گفتگوی کربلا دارد دلی چون جابر اندر جستجوی کربلا دارد
دلش چون کربلا کوی حسین است و نمی داند که همچون دوردستان آروزی کربلا دارد
به یاد کاروان اربعینی با گریه می گوید به هر جا هست زینب رو به سوی کربلا دارد
اگر چه برده از این سر زمین آخر دلی پرخون ولی دلبستگی از جان به کوی کربلا دارد
به یاد آن لب تشنه هنوز این عاشق خسته به کف جامی لبالب از سبوی کربلا دارد
اگر دست قضا مانع شد از رفتن به پابوسش همی بوسیم خاکی را که بوی کربلا دارد…
عبدالعلی نگارنده

قصه عشق
آنچه درسوگ تو ای پاک تر از پاک گذشت نتوان گفت که هر لحظه، چه غمناک گذشت
چشم تاریخ در آن حادثه تلخ چه دید که زمان مویه کنان از گذر خاک گذشت
سرخوشید بر آن نیزه خونین می گفت که چه ها بر سر آن پیکر صد چاک گذشت
جلوه روح خدا در افق خون تو دید آنکه با پای دل از قبله ادراک گذشت
مرگ هرگز به حریم حرمت راه نیافت هر کجا دید نشانی ز تو چالاک گذشت
حرّ آزاده شد از چشمه مهرت سیراب که به میدان عطش پاک شد و پاک گذشت
آب شرمنده ایثار علمدار تو شد که چرا تشنه از او این همه بی باک گذشت
بر تو بستند اگر آب، سواران عرب دشت دریا شد و آب از سر افلاک گذشت
با حدیثی که ملائک ز ازل آوردند سخن از قصه عشق تو زلولاک گذشت
نصراللّه مردانی

شیون در کربل
اربعین آمد و اشگم ز بصر می آید گوییا زینب محزون ز سفر می آید
باز در کرب و بلا شیون و شینی برپاست کز اسیران ره شام خبر می آید
صامت بروجردی

کاروان اربعین
آنچه از من خواستی با کاروان آورده ام یک گلستان گل به رسم ارمغان آورده ام
از در و دیوار عالم فتنه می بارید و من بی پناهان را بدین دارالامان آورده ام
اندرین ره از جرس هم بانگ یاری برنخاست کاروان را تا بدین جا با فغان آورده ام
تا نگویی زین سفر با دست خالی آمدم یک جهان درد و غم و سوز نهان آورده ام
قصه ویرانه شام ار نپرسی خوش تر است چون از آن گلزار، پیغام خزان آورده ام
دیده بودم تشنگی از دل قرارت برده بود ازبرایت دامنی اشک روان آورده ام
تا به دشت نینوا بهرت عزاداری کنم یک نیستان ناله و آه و فغان آورده ام
تا نثارت سازم و گردم بلا گردان تو در کف خود از برایت نقد جان آورده ام
تا دل مهرآفرینت را نرنجانم ز درد گوشه ای از درد دل را بر زبان آورده ام
محمدعلی مجاهدی (پروانه)

دل غمین
ما را که غیر داغ غمت برجبین نبود نگذشت لحظه یی که دل ما غمین نبود
هرچند آسمان به صبوری چو ما ندید ما را غمی نبود که اندر کمین نبود
راهی اگر نداشت به آزادی و امید رنج اسارت، این همه شورآفرین نبود
ای آفتاب محمل زینب کسی چو من از خرمن زیارت تو خوشه چین نبود
تقدیر با سر تو مرا همسفر نبود در این سفر، مقدّر من غیر ازین نبود
گر از نگاه گرم تو آتش نمی گرفت در شام و کوفه، خطبه من آتشین نبود
در حیرتم که بی تو چرا زنده ام عهدی که با تو بستم از اول، چنین نبود
ده روزه فراق تو عمری به ما گذشت یک عمر بود هجر تو، یک اربعین نبود
محمدجواد غفورزاده (شفق)

خورشید هامون
ساربانا ز اشتران بگشای بار لحظه ای ما را به حال خود گذار
اینکه بینی سرزمین کربلاست خاک او آغشته با خون خداست
در حریم قدسی صحرای دوست بشنو این گلبانگ، این آوای اوست
نی نوا، در نینوای راستین مویه ها دارد ز نای اربعین
ناله آتش بال در پرواز بین همطراز آه گردون تا زمین
اشک می ریزد ز چشم کائنات در عزای تشنه کامان فرات
آن بلا جویان که تا بزم حضور راه پیمودند با سامان نور
رایت توحید از اینان پایدار ماند و می ماند به دور روزگار
گر فرات اینجا چو دریا خون گریست نی عجب، خورشید برهامون گریست
مشفق کاشانی

غوغای غم
بار بگشایید اینجا کربلاست آب و خاکش با دل و جان آشناست
بر مشام جان رسد بوی بهشت به به از این تربت مینو سرشت
ماه اینجا واله و سرگشته است و آن شهاب ثاقب از خود رفته است
اربعین است اربعین کربلاست هر طرف غوغایی از غم ها به پاست
گویی از آن خیمه های نیم سوز خود صدای العطش آید هنوز
هرکجا، نقشی ز داغ ماتم است هر چه ریزد اشک در اینجا کم است
باشد از حسرت در اینجا یادها هان به گوش دل شنو فریادها
تا قیامت کربلا ماتم سراست حضرت مهدی «حسان» صاحب عزاست
حبیب اللّه چایچیان (حسان)

خون پاک
چرا گلزار و گلشن گشته غمناک چرا گریان ز غم روح الامین است
مگر از شام آید کاروانی که صوتش مُحرق قلب حزین است
جهان شد از چه رو کانون ماتم مگر از نو عزای شاه دین است
حسین آن کو به راه حق پرستی چو بابش فرد بی مثل و قرین است
ز هفتاد و دو قربانی که او داد ز یزدان در خور صد آفرین است
نیامد مثل او دیگر به گیتی که بحر عشق را دُرّی ثمین است
ز قتل خویشتن احیای دین کرد از آن رو محیی دین مبین است
وجودش مَفْخَر دین نبی شد جنابش خاتم دین را نگین است
خدا بر خون پاکت خون بها شد کسی را جز تو کی قدری چنین است
ابوالحسن همدانی (طوطی)

سوز دل
بسوز ای دل که امروز اربعین است عزای پور ختم المرسلین است
قیام کربلایش تا قیامت سراسر درسْ بهر مسلمین است
دلا کوی حسین عرش زمین است مطاف و کعبه دل ها همین است
اگر خیل شهیدان حلقه باشند حسین بن علی، آن را نگین است
دل ما در پی آن کاروان است که از کرب و بلا، با غم روان است
چه زنجیری به دست و بازوان است که گریان دیده روح الامین است
به یاد کربلا دل ها غمین است دلا خون گریه کن چون اربعین است
جواد محدثی

محراب محبت
باز در جان جهان یکسره غوغاست حسین این چه شوری ست که از یاد تو برپاست حسین
این چه رازی ست که صد شعله فرو مرد و هنوز روشن از داغ تو ظلمت کده ماست حسین
تا قیامت نرود نقش تو از لوح ضمیر حیرتم کشت، بگو این چه معماست حسین
گر چه شد جوهر عشق از قلم عاطفه پاک رقم مِهر تو بر صفحه دل هاست حسین
دامن از شوق تمنّای تو، گلزار صفا سینه از آتش سودای تو سیناست حسین
راهیان حرم قدس تو با شهپر عشق همه رفتند و جهان محو تماشاست حسین
گر نه خون تو ثمر داد به میدان بلا این همه شور شهادت به چه معناست حسین
تا به محراب محبت تو امامی، پیداست خاک هر وادی گلرنگ، مصلاست حسین
غرق در موج مکافات کن اقلیم ضلال قطره در قطره خونت همه دریاست حسین
بهمن صالحی

ارمغان کربل
دیده خونبار دارد آسمان کربلا هست تا در انتظار کاروان کربلا
روز و شب در انتظار مقدمِ آلِ علی ست تشنه کامی ها به دشتِ بیکران کربلا
باغبان می داند و گلچین، که از سوز عطش می رود بر بادْ هر گل در خزانِ کربلا
از گلویِ نازکِ مرغ چمن خون می چکد بر فرازِ باغ و دستِ باغبان کربلا
سرپناهش جای گل، خار مغیلان می شود عندلیب خسته بی آشیان کربلا
می کندجا بر فراز نی ز بیداد زمان مِهر و ماه و اخترانِ آسمانِ کربلا
از برای دردِ بی درمان بیماران عشق تربت خونِ خدا شد ارمغان کربلا
همچو «رودی» دامن از اشک بصر دریا کند هر که می جوید خبر از داستان کربلا
حسین پروین مهر (رودی)

آیینه
آیینه شدی تا که خدا در تو درخشید

خورشیدترین حادثه ها در تو درخشید

بر دوست همان روز که با حنجره ی خون

گفتی تو «بلی» کرب و بلا در تو درخشید

شد کرب و بلا کعبه ی تو، حج تو مقبول

گفتی تو چو لبیّک، بلا در تو درخشید

ای معجزه ی سرخ به ایثار تو سوگند

تو خون خدایی، که خدا در تو درخشید

رضا اسماعیلی

لاله های غصّه
باز عاشوراییان پیدا شدند باز هم سوداییان شیدا شدند
وقت آن شد عشق خونین تر شود لاله های غصه رنگین تر شود
بلبل اینجا ناله ها سر می کند لاله اینجا چشم هاتر می کند
اربعین غصه های گل کجاست اربعین ناله بلبل کجاست
اربعین عشق، عباست چه شد اربعین، فریاد احساست چه شد
اربعین از نینوای خون بگو اربعین از اعتلای خون بگو
هان بگو از عشق، از معنای دین وصف عباس آن مراد مومنین
ما فدای عشق بی آلایش ات ما به قربان تمام خواهشت
تو مراد عشق بی پایان شدی قبله گاه و معبد پاکان شدی
ساهره غلامی

غروب آتشین
صد نوا خیزد ز نای نینوایت یا حسین نغمه های عشق باشد در نوایت یا حسین
می زند آتش به قلب دوستانت دم به دم داستان جانگداز کربلایت یا حسین
زد شرر بر قلب خونین تو در دشت بلا داغ مرگ اکبر گلگون قبایت یا حسین
جان فدا کردی به راه مکتب آزادگی جان هر آزاده ای گردد فدایت یا حسین
من چه در وصف تو گویم، ای شهید حق که هست خون بهای خون تو خون خدایت یا حسین
کی شود ریزه خورخوان خوانین، آن که هست ریزه خوار خوان احسان و عطایت یا حسین
بس که مشتاق حریم با صفایت گشته ام پر زند مرغ دل من در هوایت یا حسین
در غروب آتشین دشمن پی غارتگری زد شرر از ظلم و کین بر خیمه هایت یا حسین
محسن حافظی

خون به
چون تیر عشق جا به کمان بلا کند اول نشست، بر دلِ اهل ولا کند
در حیرتند خیره سران از چه عشق دوست احباب را به بندبلا مبتلا کند
بیگانه را تحمل بار نیاز نیست معشوق، ناز خود همه بر آشنا کند
تن پرور از کجا و تمنّای وصل دوست دردی ندارد او که طبیبش دوا کند
آن را که نیست شور حسینی به سر ز عشق با دوست کی معامله کربلا کند
یک باره پشت پا به سرِ ما سوا زند تا ز آن میان از این همه خود را سوا کند
آری کسی که کشته او این بود سزاست خود را اگر به کشته خود خون بها کند
باللّه اگر نبود خدا خون بهای او عالم نبود در خورِ نعلین پای او
حجة الاسلام نیّر تبریزی

محشر
ای برافروخته از عشق رخت اختر ما خاطراتی است ز دریای غمت دفتر ما
از سرت بر سر نی سرّ خدا سر می زد ای حسین ای اثر بندگی ات بر سر ما
آتشی بر دل هر خشک وتر انداخته است ماجرای لب خشک تو و چشم تر ما
ز شهیدان به خون خفته کویت ما راست خاطراتی که نخواهد رود از خاطر ما
کاش می سوختم از سوز غمت تا شاید ببرد باد به صحرای تو خاکستر ما
به سراپای تو ای مظهر ایثار قسم که غمت شعله فکنده است ز پا تا سر ما
دیگران را غم محشر بود و ما را نیست چون که آغاز به نام تو شود محشر ما
سر پرواز به کویت همه داریم ولی بسته اند ای پسر فاطمه بال و پر ما
سید رضا مؤید

رسید اربعین
باز دلم خون شد و چشمم گریست

آنکه درین روز چون من نیست کیست؟

باز دگر باره رسید اربعین

جوش زند خون حسین از زمین

غرق تلاطم شده بحر محیط

یک سره درد است بساط بَسیط

شد چهلم روز عزای حسین

جان جهان باد فدای حسین

محمدشریف صادقی (وفا)

مهرگی
خار غم نیست که در کرب و بلا می روید گل درد است که از دشت وفا می روید
می خلد خار مِحَن پای دلم را که هنوز گل اندوه ز باغ دل ما می روید
یادگار غم هفتاد و دو تن لاله رخ است این همه لاله که در کرب و بلا می روید
لاله را با گل افسرده سر و کاری نیست این گل از تربت ارباب صفا می روید
تا چه حد در دل تو عشق خدا بود حسین که ز خاک تو گل عشق خدا می روید
شوق جانبازی اگر در دل تو راه نداشت پس ز خاک تو گل شوق چرا می روید
نی در آن بادیه از آن به نوا سرگرم است که به جای گل از این دشت بلا می روید
با ولای علی و آل چو «پروانه» بسوز که ز خاک من و تو مهرِ گیا می روید
محمدعلی مجاهدی

قطره ای از سبوی حسین
آبروی ما بود از آبرویت یا حسین سرمه چشمان ما از خاک کویت یا حسین
در گلستان وفا در جست و جو سرگشته ایم تا به وجد آییم ما یک دم ز بویت یا حسین
ما همه دیوانگان وادی عشق توییم کاین چنین برخاست از ما «های و هو»یت یا حسین
ای که عالم جملگی مست تمنای تواند قطره ای در جام ما ریز از سبویت یا حسین
این دل سرگشته ما را به لطفت دست گیر تا به کام خود رسد از جست و جویت یا حسین
عاشقان کربلا در حیرتند ای شاه دین تا ببینند از نگاه عشق، رویت یا حسین
گرچه عاشق گشته بر اوصاف ناب تو، رسول لیک باشد آرزویش، گفت و گویت یا حسین
رسول لشکری نی

نی نو
مانند نوی نوای تو را مشق می کنند قومی که نینوای تو را مشق می کنند
قومی که در سکوت غریبانه این چنین تکلیف آشنای تو را مشق می کنند
با آن که از تمام جهت ندبه می وزد هر شب فقط دعای تو را مشق می کنند
حتی کبوتران حرم، چشم در رهت هر جمعه ردِّ پای تو را مشق می کنند
مردان آب در شب گهواره های رنج بی تاب،های های تو را مشق می کنند
تا بانگ دسته های عزادار می رسد این قوم نینوای تو را مشق می کنند
مریم سقلاطونی

منابع و مآخذ:
1ـ حسن باقری و جعفر رسول زاده، سروش شهادت؛

2ـ محمد مطهر، گلواژه 2؛

3ـ محمد علی مجاهدی، بال سرخ قنوت؛

4ـ زینب ایسی محصل، مدائح و مراثی چهارده معصوم؛

5ـ سیدضیاءالدین تنکابنی، مدائح و مراثی آل محمد(ص)؛

6ـ محمدعلی مردانی، ایثار جان؛

7ـ شرینعلی گلمرادی، آیینه در کربلاست؛

8ـ محسن حافظی، گل های ولایت؛

9ـ رضا معصومی، اشک شفق

نظر آیت الله سیستانی درباره زیارت اربعین

به گزارش سایت پیاده روی اربعین، طی تماس تلفنی سایت پیاده روی اربعین با دفتر آیت اله سیستانی، ماه صفر برای ایشان اثبات نشده و امروز(سه شنبه 11 آبان)در عراق 30 محرم می باشد و روز اربعین در عراق دوشنبه 1 آذر خواهد بود.چند روز احتمال اینکه اربعین در عراق 1 اذر باشد را اطلاع رسانی کرده بودیم

بین مردم عراق مشهور است که بر اساس نظر ایت الله سیستانی و برخی علمای دیگر مدت زیارت اربعین ده روز است. از ده تا بیست صفر و کسی که در این مدت زیارت کند, ثواب زیارت اربعین را برده.

http://www.aparat.com/video/video/embed/vt/frame/pid/0/showadstart/no/showvideo/yes/videohash/536lY?data[as]=1

به گزارش موکب اربعین حسینی، حسن رحیم‌پور ازغدی در بخش پایانی همایش ملی اربعین؛ ظرفیت‌های فرهنگی و تمدنی کنگره عظیم اربعین حسینی که لحظاتی قبل در سالن سوره حوزه هنری برگزار شد، گفت: راهپیمایی میلیونی اربعین یکی از اولین تجربه‌ها در کار هیأتی آکادمیک است که به شیوه محققانه دارای برجستگی‌های کم‌نظیر، بلکه بی‌نظیر است که در فرهنگ اسلامی ـ شیعی حضور دارد.

وی اظهار داشت: نمونه‌ای شبیه راهپیمایی اربعین در هیچ مکتب دیگری وجود ندارد و ما باید قدر این واقعیت‌های مملو از حقیقت را بیش‌تر بدانیم و حوزه و دانشگاه به شیوه‌ای آکادمیک راهپیمایی را مطالعه و بررسی کرده، آن را مبنای نظریه‌پردازی و سکوی عمل‌گرایی قرار دهند.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی عنوان کرد: مهم‌ترین رویکرد عمل‌گرایانه در این شرایط مسئله تمدن‌سازی معاصر است. از این رو عنوانی که دوستان برای این همایش انتخاب کرده‌اند از چند جهت تهدیدکننده است برای کسانی که در ابعاد گوناگون راجع به یک مسئله اجتماعی دین بیندیشند.

وی با بیان اینکه بُعد تمدن‌سازانه راهپیمایی اربعین به چند ذره‌بین با هم نیاز دارد، گفت: در سخنان امروز خود به ۴-۵ بُعدی که در اربعین حسینی وجود دارد و به‌نحوی می‌تواند در حوزه نظریه‌پردازی تمدن‌سازانه مورد توجه قرار گیرد، اشاره می‌کنم.

* حضور ۲ هزار نفری کشورهای اروپایی در پیاده‌روی اربعین

رحیم‌پورازغدی ابراز داشت: در سفری که اخیراً به سه کشور اروپایی داشتم، مشاهده کردم که آنها نیز برای حضور در راهپیمایی اربعین ثبت‌نام می‌کنند؛ در لاهه هلند جمعیت هزار نفری مسلمانان شیعه و غیرشیعه، در آلمان صدها نفر همچنین در ایتالیا نیز که جمعاً بیش از ۲ هزار نفر برای شرکت در راهپیمایی عظیم اربعین ثبت‌نام کردند.

وی افزود: اکنون درباره پدیده‌ای صحبت می‌کنیم که در درجه اول یک پدیده شیعی تعریف می‌شود، اما وقتی که با مقیاس‌های فراشیعی و فرادینی به آن نگاه می‌کنیم، راهپیمایی اربعین یک حادثه استثنایی در جهان به‌شمار می‌رود.

این عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی به بیان تضادهای اصلی در حوزه تاریخ و حوزه علوم اجتماعی با راهپیمایی اربعین پرداخت و گفت: راهپیمایی اربعین، سیاسی‌ترین راهپیمایی جهان است، اگر سیاسی نبود، بایکوت نمی‌شد. به طور مثال یک جمع یک میلیونی که یک بیستم جمعیت ۲۰ میلیونی اربعین را در نظر بگیریم که تنها ۲۰ کیلومتر در هر جای دنیا راه بیفتد، تمام رسانه‌های دنیا ۲۴ ساعته حرکت این جمعیت اندک را پوشش می‌دهند، اما در خصوص راهپیمایی اربعین سکوت کرده و گزارشی را اعلام نمی‌کنند.

وی عدالت و اختیار، عدالت و آزادی، جنسیت و عفت، عزا و بهجت، ریسک‌پذیری، رقابت بر سر ایثار، برنامه‌ریزی عاشقانه، ریاضت و سازندگی، فایده‌گرایی و عقلانیت را از جمله تضادهای مکاتب جهان برشمرد که تمامی این ویژگی‌ها در پیاده‌روی اربعین وجود دارد.

رحیم‌پور ازغدی تصریح کرد: وقتی از بُعد مادی و علمی به راهپیمایی اربعین می‌نگریم، این حرکت یک امت است و یک امت از حالت سکون به حرکت درمی‌آید که مفاهیم بسیاری به لحاظ انسانی در آن تغییر می‌کنند، مانند مفهوم مالکیت و ایثار؛ در این جمع ۲۰ میلیونی هیچ‌کس خودش را مالک چیزی نمی‌داند.

وی ادامه داد: در راهپیمایی اربعین قطع همه وابستگی‌های اعتباری و حقیقی اتفاق می‌افتد و مفهوم ریسک‌پذیری، خطرپذیری در ابعاد ۲۰ میلیونی در جهان سابقه ندارد و رقابت بر سر ایثار را مشاهده می‌کنیم، به‌طوری‌که حتی افراد فقیری که در طول سال بیش از ۲-۳ مرتبه توان تهیه یک غذا را ندارند، اما همه داروندار خود را به زائران حسینی می‌بخشند.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه التماس معکوس در این راهپیمایی مشاهده می‌شود، اظهار داشت: همه جای دنیا گدایی می‌کنند تا چیزی به‌دست آورند، اما در راهپیمایی اربعین التماس می‌کنند تا همه چیز خود را به زائران حسینی بدهند و این می‌تواند مبنای تمدن جدیدی باشد.

وی ابراز داشت: یکی از ویژگی‌های کسانی که در پیاده‌روی اربعین شرکت می‌کنند، داشتن برنامه‌ریزی عاشقانه است و با وجود اینکه جنسیت‌های مختلف در این راهپیمایی شرکت می‌کنند، اما عفت در جای جای این تجمع موج می‌زند، به‌طوری‌که انسان‌های مختلف صدها کیلومتر پا به پای هم، همراه هم حرکت می‌کنند، به دور از یک نگاه غیرانسانی و جنسیتی.

* راهپیمایی اربعین، نوعی پلورالیزم حسینی از نوع تسامح و برادری

رحیم‌پور ازغدی تأکید کرد: جمع شرکت‌کننده در راهپیمایی میلیونی اربعین با وجود اینکه عزادارند و در عزای حسین(ع) حرکت می‌کنند، اما غم و غصه‌ای که انسان را خُرد کند، نمی‌بینیم. عزاداران مسرور و مبتهج دارای انرژی، اراده، انسجام بوده و آماده انجام کاری سخت و خطرپذیر هستند و ما اقسام این دوگانه‌ها را در میان عزاداران حسینی مشاهده می‌کنیم.

وی خاطرنشان کرد: مذاهب و ادیان مختلف اما در عین وحدت در پیاده‌روی اربعین حضور دارند و فقط شیعه اثنی عشری نیست بلکه افرادی از اهل تسنن از مذاهب گوناگون، سلفی‌ها(کسانی که با شیعه مشکل دارند) از باب اینکه امام حسین(ع) را به عنوان محبوب پیامبر اکرم(ص) قبول دارند به راهپیمایی می‌آیند و در واقع راهپیمایی اربعین، نوعی پلورالیزم حسینی از نوع تسامح و برادری و به رسمیت شناختن تفاهم و برادری است.

وی با اشاره به جریان اجازه یکی از افراد در ظهر عاشورا از امام حسین(ع) برای ترک کربلا، گفت: یکی از افراد دقیقاً هنگام ظهر عاشورا نزد حضرت سیدالشهدا(ع) آمده و گفت: آیا اگر به جای ۷۲ نفر، ۷۳ نفر شهید شوند، تفاوتی می‌کند یا خیر و آیا می‌ارزد که بنده در کنار اصحاب شما به شهادت برسم؟ امام حسین(ع) فرمودند: می‌توانی بروی و او به شهر خویش بازگشت.

* تفاوت عقلانیت در حوزه نظر و عقلانیت در حوزه عمل

رحیم‌پور ازغدی ابراز داشت: باید در سنجیدن چیزی چرتکه انداخت و ببینیم با کدام مقیاس می‌سنجیم. ارزیدن و ارزش، ملاک‌اش چیست. با ملاک‌های مادی، خیر نمی‌ارزد. سؤال آن فرد در ظهر عاشورا یک سؤال زیباست که هم‌اکنون هم قابل طرح است.

وی به بیان تفاوت عقلانیت در حوزه نظر و عقلانیت در حوزه عمل پرداخت و گفت: عقلانیت در حوزه نظر، یعنی معیار برای مطابقت با واقع، کشف حقیقت و عقلانی دیدن جهان، یعنی توصیف غلط نداشتن از جهان، اما در حوزه عمل، عقلانیت همان عقل عملی است. اینکه ما درست محاسبه کنیم چه چیزی به چه می‌ارزد.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی عنوان کرد: برخی نفسانیت را با عقلانیت اشتباه می‌گیرند. آیا کسی که می‌گوید دنیا را بر آخرت ترجیح بده، عاقل است؟ ما تعریف مادی عقلانیت را قبول داریم، اما سنگ ترازوی ما فرق می‌کند، با این تفاوت که سود و ضرر انسان را در چه لحاظ کنیم.

وی یادآور شد: حرکت امام حسین(ع) در ‌ظهر عاشورا عین عقلانیت است، کسی که در کربلا ماند، سود کرد و عاقل است و کسی که فرار کرد، سفیه است؛ چراکه خداوند متعال می‌فرماید: کسی که خدا را از محاسباتش کنار می‌گذارد، عاقل نیست.

* چه نوع تمدن و تمدن‌سازی‌ای عاقلانه و مفید است

رحیم‌پور ازغدی در پایان در بخشی از سخنان خود به این سؤال پاسخ داد که «چه نوع تمدن و تمدن‌سازی‌ای عاقلانه و مفید است» و ادامه داد: یک منطقی است که هدف را مطلق فرض می‌کند؛ در منطق مادی، هدف منطق ندارد و اهداف به‌طور کلی نفسانی‌اند و عقل فقط در حوزه ابزار به کار می‌رود.

وی اظهار داشت: بزرگ‌ترین فیلسوفان جهان معتقدند اینکه عقل حاکم است بر غریزه، دروغ است و عقل را خادم غریزه می‌دانند و اینجا این سؤال مطرح می‌شود که آیا وسایل و ابزاری که برای رسیدن به هدف تعریف می‌کنیم، ‌عقلانی است؟ آنها معتقدند ابزار باید عقلانی باشد و خیلی هم دقیق به آن می‌نگرند، اما عقلانیتی برای هدف قائل نیستند.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی تأکید کرد: در منطق اسلامی، اهداف و ابزار قابل عقلانی و واجد عقلانی شدن هستند و ما در مسائل مختلف باید حداقل برای خود، حجت داشته باشیم.

وی در پاسخ به این سؤال که بعضی‌ از افراد معتقدند، حرکت امام حسین(ع) و هدف ایشان عقلانی نبود و البته ابزارش هم عقلانی نبود، گفت: وقتی هدف غیرعقلانی فرض شد، فاقد اطلاعات مفید و لازم حق برای رفتار خود در ریسک‌پذیری خواهد بود و هرچه درجه ریسک‌پذیری بالا و پایین رود، می‌توان گفت که چرا می‌ارزد یا نمی‌ارزد، بنابراین حرکت امام حسین(ع) و هدفش هر دو عقلانی هستند.

رحیم‌پور ازغدی ابراز داشت: راهپیمایی عظیم اربعین، دعوت بشریت به اسلام و دعوت مسلمین به اسلام و قرآن است، همچنین تفکیک حق و باطل و نه حتی تحمیل حق که امام حسین(ع) نیز حق انتخاب را به همه افراد در ماندن یا رفتن داد.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح امروز (دوشنبه) در جلسه‌ی درس خارج فقه، پدیده‌ی بی‌نظیر و حرکت عظیم و پرمعنای راه‌پیمایی اربعین حسینی علیه‌السلام را حسنه‌ای ماندگار خواندند و گفتند: ترکیب «عشق و ایمان» و «عقل و عاطفه» از ویژگی‌های منحصر به‌فرد مکتب اهل‌بیت علیهم‌السلام است و حرکت عاشقانه و مؤمنانه‌ی مردم از کشورهای مختلف جهان در این پدیده‌ی بی‌سابقه، بدون تردید از جمله شعائر الهی است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به بزرگواری و محبت مردم عراق در پذیرایی از زائران اربعین، به کسانی که توفیق حضور در این حرکت پرمعنا و پرمغز را پیدا کرده‌اند توصیه کردند این فرصت را مغتنم بشمارند و افزودند: ما نیز از دور به حال زائران اربعین غبطه می‌خوریم و آرزو می‌کنیم ای کاش همراه شما بودیم.

رهبر انقلاب، فرصت ارتباط معنوی و عاشقانه با خاندان پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله و زیارت این عناصر ممتاز، برجسته، نورانی و ملکوتی را از امتیازات تفکر شیعی در میان فِرق اسلامی دانستند و گفتند: حرکت عظیم مردم از ایران و سایر کشورهای جهان برای حضور در راهپیمایی اربعین، جلوه‌ای از ویژگی‌های برجسته‌ی مکتب اهل‌بیت علیهم‌السلام است که در آن، هم «ایمان، اعتقاد قلبی و باورهای راستین» موج می‌زند هم «عشق و محبت».

ایشان همچنین زائران اربعین را به رعایت ضوابط و مقررات توصیه و تأکید کردند: دولت درخصوص خروج از کشور مقرراتی معین کرده که حتماً باید مراعات شود و حرکت خارج از این ضوابط مطلوب نیست.

به همان اندازه كه مجاهدت حسين‌بن‌على(عليه‌السّلام) و يارانش به عنوان صاحبان پرچم، با موانع برخورد داشت و سخت بود، به همان اندازه نيز مجاهدت زينب (عليهاالسّلام) و مجاهدت امام سجّاد(عليه‌السّلام) و بقيه‌ى بزرگواران، دشوار بود.

البته صحنه‌ی آن‌ها، صحنه‌ى نظامى نبود؛ بلكه تبليغى و فرهنگى بود. ما به اين نكته‌ها بايد توجه كنيم.

درسى كه اربعين به ما مى‌دهد، اين است كه بايد ياد حقيقت و خاطره‌ى شهادت را در مقابل طوفان تبليغات دشمن زنده نگهداشت.

شما ببينيد از اول انقلاب تا امروز، تبليغات عليه انقلاب و امام و اسلام و اين ملت، چه قدر پرحجم بوده است. چه تبليغات و طوفانى كه عليه جنگ به راه نيفتاد جنگى كه دفاع و حراست از اسلام و ميهن و حيثيت و شرف مردم بود. ببينيد دشمنان عليه شهداى عزيزى كه جانشان - يعنى بزرگترين سرمايه‌شان - را برداشتند و رفتند در راه خدا نثار نمودند، چه كردند و مستقيم و غيرمستقيم، با راديوها و روزنامه‌ها و مجله‌ها و كتاب‌هايى كه منتشر مى‌كردند، در ذهن آدم‌هاى ساده‌لوح در همه جاى دنيا، چه تلقينى توانستند بكنند. اگر در مقابل اين تبليغات، تبليغات حق نبود و نباشد و اگر آگاهى ملت ايران و گويندگان و نويسندگان و هنرمندان، در خدمت حقيقتى كه در اين كشور وجود دارد، قرار نگيرد، دشمن در ميدان تبليغات غالب خواهد شد. ميدان تبليغات، ميدان بسيار عظيم و خطرناكى است.

از بيانات مقام معظم رهبري در ديدار گروهی از اقشار مختلف مردم 29/6/68